www.tirpo2.fora.pl

migotka

LECZENIE CIEPŁEM- SAUNA FIŃSKA

1. Leczenie ciepłem.

Ciepłolecznictwo należy do najstarszych metod leczenia we wszystkich kulturach, bez względu na ich historyczne czy nawet regionalne odrębności.

Ciepłolecznictwo, czyli leczenie ciepłem polega na dostarczeniu do ustroju energii cieplnej, poprzez wykorzystywanie ciepłych okładów lub powietrza o podwyższonej temperaturze.
Do najprostszych źródeł przekazujących organizmowi ciepło w wyniku przewodzenia należą termofory, poduszki elektryczne czy woreczki z rozgrzanym piaskiem. Ciepło z tych urządzeń przenika do organizmu stosunkowo płytko i raczej nie daje efektów głębokiego przegrzania. Zabiegi te są powszechnie stosowane w warunkach domowych.

W warunkach gabinetów fizykoterapeutycznych i gabinetach kosmetycznych wykonuje się podobne zabiegi ciepłolecznicze. Z tym, że inny jest ich przebieg i efekt, jaki chcemy uzyskać. Wśród wspólnych zabiegów ciepłoleczniczych wykonywanych w tychże odrębnych dziedzinach należy wymienić: saunę, parafinę, ciepłe peloidy (borowinę) i promieniowanie podczerwone.

2. Sauna

Sauna jest zabiegiem ciepłoleczniczym, polegającym na kąpieli w gorącym powietrzu o nieznacznej wilgotności. Ogrzane powietrze oddziałuje na skórę i drogi oddechowe. W czasie kąpieli w saunie dochodzi do zmian w regulacji cieplnej ustroju oraz do wzmożonego wydzielania potu. Sauna jest zaliczana raczej do zabiegów profilaktyczno-higienicznych, stąd coraz częściej we współczesnym świecie jest doskonałą alternatywą dla zadymionych, głośnych pubów czy zatłoczonych sal fitness klubów. Najczęściej stosuje się ją w celu przyspieszenia usuwania zmęczenia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Nie mniej jednak sauna, ze względu na swe wartości bodźcowe, może być również traktowana jako typowy zabieg leczniczy.

Są dwa rodzaje sauny: tradycyjna i na podczerwień. W tradycyjnej źródłem ciepła jest specjalny piec i rozgrzane kamienie. Sauna na podczerwień wyposażona jest natomiast w specjalne promienniki emitujące promienie podczerwone.

3. Sauna fińska – jak korzystać?

Prawie każdy z nas jeśli jeszcze nie korzystał, to na pewno słyszał o saunie. Kojarzymy ten malutki drewniany domek, tak specyficzny dla krajobrazu Finlandii. Sauna bowiem oznacza kąpiel typową dla Finów. To oni wymyślili saunę i od wieków korzystają z jej dobroczynnego wpływu na organizm. Tego typu kąpiel budzi też coraz większe zainteresowanie mieszkańców innych krajów w tym nas Polaków. Sauna zaspokaja naturalne, podstawowe potrzeby współczesnego człowieka – odpręża fizycznie i psychicznie, poprawia nastrój, oczyszcza i odtruwa organizm. Jednym słowem – leczy ciało i duszę.
Ale zanim skorzystamy z dobrodziejstw kąpieli musimy poznać zasady korzystania z sauny i trochę oswoić się z kabiną sauny i jej specyficzną budową.
Krótko mówiąc jest to niezbyt duże pomieszczenie ze schodkowo umieszczonymi ławami drewnianymi i piecem, w którym panują wysokie temperatury służące do nagrzewania ciała. Użyte do wyposażenia sauny drewno, nawet rozgrzane do temperatury 110°C nie parzy.

Sauna fińska (tzw. sucha) to sauna o niskiej wilgotności powietrza od 5% do 30% i temperaturze od 75°C do 110°C. Głównym zadanie kąpieli w saunie jest naprzemienne nagrzewanie i chłodzenie ciała przy użyciu kontrastowych środków: ogrzewania w gorącym i suchym powietrzu w kabinie sauny oraz chłodzenia zimną wodą, jak również zimnym powietrzem. Przebywamy na przemian w wysokiej i niskiej temperaturze powtarzając cykl (etap, fazy) dwa, trzy razy.
Z sauny należy korzystać zupełnie nago aby umożliwić dotarcie do skóry bez żadnych przeszkód ciepłu promieniowanemu z drewnianych powierzchni ścian i sufitu oraz z pieca. Nagość umożliwia również swobodne odparowanie wody z powierzchni skóry. Po umyciu ciała pod natryskiem dokładnie je osuszamy, gdyż sucha skóra sprzyja szybszemu poceniu się pod wpływem gorąca.

• Pierwszy etap kąpieli

Wchodzimy do kabiny sauny szybko, nie otwierając drzwi do sauny na oścież, by nie powodować strat ciepła w kabinie. W saunie nie zajmujemy od razu najwyższych ławek. Początkowo siadamy lub kładziemy się na najniższej ławce, przyjmujemy zrelaksowaną pozycję, pamiętając o tym, by stopy znajdowały się w tej samej strefie temperatur co reszta ciała. Po kilku minutach możemy przenieść się wyżej. Po około 8-12 minutach, gdy jesteśmy już spoceni i przegrzani polewamy kamienie pieca szklanką wody, warto do niej dodać parę kropli olejku aromatycznego. Po kilku minutach wychodzimy z kabiny, by się ochłodzić. Nie opuszczamy jednak sauny gwałtowanie, lecz robimy to powoli, przyjmując najpierw pozycję pionową, aby krążenie ponownie dostosowało się do tej pozycji, w przeciwnym razie może dojść do zawrotów głowy a nawet omdlenia.

• Drugi etap kąpieli

Powoli schodzimy z ławek i wychodzimy na zimne powietrze – na tym etapie nasz organizm gwałtownie potrzebuje tlenu. Ważne jest właściwe oddychanie (szybki wydech i głęboki wdech) oraz marsz w tę i z powrotem. Po kilku minutach schładzamy ciało wodą. Najpierw polewamy wodą partie ciała najbardziej oddalone od serca, a więc nogi – od stóp w górę, potem ręce – od dłoni do ramion, a na końcu twarz, kark i tułów. Jeśli nie ma przeciwwskazań, to potem można zanurzyć całe ciało w zimnej wodzie Świetnie służy do tego beczka saunowa. Można hartować ciało naprzemiennym zimnym i ciepłym strumieniem wody. Wycieramy ciało do sucha i jeszcze chwilę pozostajemy w chłodnym pomieszczeniu. Gdy poczujemy, iż stopy robią nam się chłodne, wracamy do sauny i powtarzamy etap nagrzewania i ochładzania. Zaleca się trzykrotne powtórzenie całego cyklu.

Podczas końcowego ochładzania możemy złuszczyć naskórek na ciele szorstką rękawicą i np. solą kuchenną. Po zakończeniu zabiegu odpoczywamy w wygodnej pozycji najlepiej półleżącej i uzupełniamy niedobór płynów w organizmie wodą mineralną lub naturalnymi sokami owocowymi lub warzywnymi. Po upływie pewnego czasu od zakończenia kąpieli w saunie zaczynamy odczuwać zmęczenie. Nie należy się tym martwić, gdyż jest to naturalna reakcja organizmu. Zmęczenie jest tym cenniejsze, że sprzyja dobremu, efektywniejszemu nocnemu wypoczynkowi.

Dla zdrowego człowieka wszystkie te zmiany są korzystne, stanowią trening układu krążenia i układu oddechowego. Podczas zabiegu zachodzą też zmiany w układzie hormonalnym. Pobudzony zostaje układ przysadkowo-podmózgowy, zarządzający całym systemem wydzielania wewnętrznego.
Podsumowując: sauna ma zbawienny wpływ na układ nerwowy i kondycję psychiczną. Po okresie pobudzenia następuje uspokojenie z sennością włącznie.
Przebywanie w saunie powoduje zwiększone wydzielanie potu, nie oznacza to jednak, że sauna odchudza! Spadek wagi jest chwilowy i szybko go wyrównujemy.

4. Sauna fińska czyli sucha

Prze długi czas sauna dla większości Polaków była synonimem luksusu. Pozostawała jedynie w naszej wyobraźni jako przejaw zbytku. W ostatniej dekadzie pojawia się w polskich domach coraz częściej i nie jest to przejaw jedynie nowej mody, a rosnąca ciągle popularność związana ze zbawiennym wpływem na nasze zdrowie. Sauna pobudza krążenie reguluje ciśnienie krwi, oczyszcza organizm z toksyn, pielęgnuje i oczyszcza skórę, wzmacnia odporność. Wspomaga leczenie reumatyzmu, dróg oddechowych, poprawia przemianę materii, wpływa na zmniejszenie nadwagi, rozluźnia mięśnie, łagodzi napięcie daje poczucie lekkości, pełne odprężenia, działa relaksująco, jest więc szczególnie polecana osobom mającym stresującą pracę.
Wysoka temperatura mobilizuje siły obronne organizmu, skóra ulega przekrwieniu i szybciej wydala szkodliwe produkty przemiany materii. Warstwa rogowa naskórka ulega złuszczeniu, a czopy łojowe zatykające pory miękną i wypadają. Skóra staje się gładsza i głęboko oczyszczona. Lepiej wchłania wszelkie kosmetyki, które zastosujemy później. Oczyszczony organizm staje się bardziej odporny na zmiany pogody.
Jeżeli zdecydujemy się na zamontowanie sauny w domu z wszystkich tych dobrodziejstw może korzystać cała rodzina. Przeciwwskazania do korzystania z sauny zwykle ograniczają się do stanów chorobowych ostrych przewlekłych i należy wtedy konsultować sposób korzystania z lekarzem.

5. Przeciwwskazania do stosowania sauny:

• Schorzenia ostre i przewlekłe z podwyższeniem temperatury ciała,
• nadciśnienie tętnicze powyżej 200/120mmHg,
• choroby układu krążenia ze zmianami spowodowanymi miażdżycą,
• niewydolność krążenia,
• organiczne choroby układu nerwowego, płuc, nerek, wątroby,
• nowotwory złośliwe, grzybica skóry.
• cukrzyca,
• padaczka,
• schorzenia psychiczne,
• W czasie przebywania w saunie nie wolno smarować ciała i twarzy żadnymi kremami!

6. Wskazania do stosowania sauny:

• nieswoistych chorobach dróg oddechowych;
• przewlekłych chorobach reumatycznych (łagodne postacie);
• nerwicach wegetatywnych;
• zaburzeniach przemiany materii (otyłość prosta);
• w schorzeniach dermatologicznych (zapalenie atopowe, trądzik, przewlekłe zapalenie mieszków włosowych);
• stanach po zapaleniu stawów, mięśni, więzadeł.[/u][/b]

Bejbe

REFLEKSOTERAPIA

Czym jest refleksoterapia?
 Refleksoterapia to skuteczna i bezpieczna metoda terapii. Polega na uciskaniu odpowiednich punktów znajdujących się na stopach, zwanych refleksami.
 Refleksoterapia jako nauka zajmuje się zasadami pracy tych refleksów i oferuje wiedzę niezbędną do rozpoznania przyczyn ich nadwrażliwości.

Przeciwskazania

Właściwie nie ma przeciwwskazań do stosowania refleksoterapii. Może ją stosować każdy. Jeśli jednak chorujemy przewlekle, np. na nadciśnienie, lepiej skonsultować się z lekarzem. Powinniśmy także poinformować swojego terapeutę o przyjmowanych lekach, zabieg może bowiem zakłócić wchłanianie niektórych preparatów.

Na co pomaga?

Pomaga w problemach:
 układu kostnego: artretyzm, zesztywnienie stawów, zapalenie kaletki stawu dużego palca stopy, złamania, skrzywienia kręgosłupa, bóle kręgosłupa, rwa kulszowa
 układu nerwowego: zapalenie mózgu, epilepsja, bóle głowy, bezsenność, zapalenie opon mózgowych, choroba Parkinsona, tik twarzowy, zawroty głowy, kurcze w stopach, nogach, skurcze mięśni
 układu sercowo-naczyniowego: stwardnienie tętnicze, choroba wieńcowa, podwyższony stan cholesterolu, nadciśnienie, niedociśnienie, zapalenie żył, udar mózgowy, żylaki
 układu limfatycznego: guzy piersiowe, obrzęk w kostkach, zatrzymanie płynów, zakażenia, białaczka, ból gardła, migdałki
 układu oddechowego: astma, zapalenie krtani, rozedma płuc, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, zapalenie zatok, migdałków, itp.
 układu trawiennego: biegunka, cukrzyca, cholesterol, czkawka, hemoroidy, hipoglikemia, marskość wątroby, niestrawność, wzdęcia, zaparcia, żółtaczka
 układu moczowego: bezmocz, zapalenie pęcherza, bolesne oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, kamienie nerkowe, zapalenie nerek, uremia
 dermatologiczne: trądzik, egzema, łuszczyca
 oczu: zaćma, jaskra, gradówka, jęczmień
 uszu: głuchota, zachwianie równowagi, ból ucha, szum w uszach, zawroty głowy

REFLRKSOTERAPIA DŁONI

Oczyszczenie
 Kiedy chcemy pozbyć się konkretnej dolegliwości, konieczna jest seria 8-10 zabiegów co trzeci dzień.
Organizm musi mieć czas na pozbycie się toksyn i przetrawienie dostarczanych mu bodźców.

Szybka pomoc

 Jeśli np. boli cię głowa, uciskaj przez kilka minut odpowiednie punkty na dłoniach. Może to cię uchronić przed sięganiem po tabletki przeciwbólowe. Pod warunkiem, że masaż powtórzysz kilka razy w ciągu dnia! Ważne jest, żeby wykonać go na obu dłoniach.
Automasaż wolno stosować codziennie, rzadko bowiem wykonujemy go na tyle długo, by zadziałać za mocno na receptory. Warto robić go nie tylko wtedy, gdy potrzebujemy szybkiej pomocy, ale także dla pobudzenia organizmu. To doskonały zastrzyk energii w chwilach osłabienia i przemęczenia!

Na co działa?

 likwiduje napięcie;
 powoduje przypływ sił witalnych
 poprawia krążenie krwi i przepływ impulsów nerwowych
 łagodzi lub znosi ból (np. głowy, stawów)
 uruchamia naturalne systemy obronne
 usuwa zgagę, wzdęcia, zaparcia
 pomaga w leczeniu alergii i astmy
 likwiduje zaburzenia miesiączkowe
 pomaga w problemach z prostatą
 usprawnia przepływ limfy w organizmie

REFLEKSOTERAPIA TWARZY

Refleksoterapia twarzy
• Jest pomocna przy zaburzeniach na tle emocjonalnym i psychicznym.
• Wycisza emocje, łagodzi napięcia i stresy.
• Obniża poziom lęku, pomaga w problemach nerwowych i depresji.
• Przyśpiesza regenerację zmęczonego organizmu, dodaje energii i chęci do życia.
• Pomaga przy kłopotach ze snem.
• Efektem serii zabiegów może być głęboki relaks, uczucie dystansu i wewnętrznego spokoju, większa łatwość w rozwiązywaniu problemów.

Jakie punkty masować?

• przy katarze: 1, 2, 3, 4 - mocno uciśnij punkt pod nosem, masuj płatki i nasadę nosa, brwi
• na ból głowy: 6, 7;
• przy migrenie: 8 - co najmniej 3 minuty masuj płatki uszu, a potem uciskaj punkty między oczami a uszami
• na zmęczone oczy: 3, 5 - masuj nasadę nosa krótkimi pionowymi ruchami, a poziomymi - brwi
• na szum w uszach: 4 - uciskaj punkty na początku brwi

Działanie ogólne

Terapia twarzy wprowadza organizm w stan równowagi wewnętrznej czyli homeostazy. Sprawia, że ciało samo uruchamia procesy regulacji i regeneracji, co sprzyja zdrowieniu. Oczyszcza organizm, pobudza przemiany metaboliczne. Polepsza cyrkulację krwi i limfy, i tym samym odżywienie i lepszą detoksykację tkanek.

Wpływ na emocje

Masaż refleksoryczny jest przyjemny, uwalnia od napięć i negatywnych emocji, głęboko relaksuje, wprowadza pacjenta w błogostan. Powoduje tzw. uporządkowanie emocjonalne i przewartościowanie uczuć, co pozytywnie przekłada się na myślenie o własnym "ja" i relacje z innymi ludźmi.

Wpływ na umysł

Praca na tzw. liniach czaszki i akupunktach głowy poprawia sprawność umysłową dzieci i dorosłych. Usprawnia myślenie i koncentrację oraz zdolność zapamiętywania.

Wpływ na skórę twarzy

Masaż poprawia napięcie skóry. Sprawia, że jest ona bardziej elastyczna i sprężysta. Lepiej znosi stres dnia codziennego. Poprawia lokalne krążenie krwi i limfy a tym samym zmniejsza tendencję do opuchlizny twarzy i tzw. worków pod oczami. Wygładza i spłyca zmarszczki.

Refleksoterapia twarzy to doskonała terapia stosowana przy:

 problemach z koncentracją i zapamiętywaniem
 bezsenności
 stresie i wyczerpaniu psychofizycznym
 stanach napięcia emocjonalnego
 zespole bolesnego napięcia przedmiesiączkowego
 stanach depresyjnych i lękowych
 uszkodzeniach mózgu i rdzenia kręgowego
 chorobach nerwów twarzy
 upośledzeniu umysłowym (np. zespole Downa)
 chorobach nieuleczalnych jako terapia łagodząca ból i poprawiającą komfort życia

daria.

LECZENIE ZIMNEM- KRIOTERAPIA
Dobroczynne zimno
Gdyby udało się obniżyć temperaturę ludzkiego ciała chociaż o jeden stopień, żylibyśmy dłużej o 10 do 15 lat. Zimno odmładza i dodaje sił. Zimny prysznic relaksuje i jest lekarstwem na bezsenność, a zanurzenie rąk po łokcie w lodowatej wodzie na 20 sekund skuteczniej stawia na nogi niż mocna kawa. Krótkotrwałe zimno jest wstrząsem dla organizmu. Dzięki temu uruchamia się proces termoregulacji i nasila wydzielanie wielu hormonów. Niska temperatura pobudza układ odpornościowy i produkcję substancji przeciwbólowych.
Krioterapia
Dawno temu nośnikiem zimna był wyłącznie lód, śnieg lub mroźna woda. Obecnie kąpiele w zimnej rzece można zastąpić przez krioterapię, czyli miejscowe lub całościowe schłodzenie ciała za pomocą ciekłego azotu.
Leczenie zimnem, choć w Polsce szerzej stosowane dopiero od lat 80tych, znane było już w starożytności. Sam Hipokrates odkrył, że zimno ma właściwości przeciwbólowe i zalecał hipotermię dla zmniejszenia obrzęku, krwawienia i właśnie bólu. Z kolei wprowadzenie do profilaktyki leczenia krioterapii całego ciała nastąpiło w 1978 roku dzięki Japończykowi Toshiro Yamanchiemu.
Lekarze obecnie wyróżniają 2 odmiany krioterapii:
krioterapia miejscowa
krioterapia ogólna

Krioterapia miejscowa (kriodestrukcja)- polega na działaniu przy pomocy specjalnego aplikatora bardzo niską temperaturą ( do -185 °C ) bezpośrednio na zmianę chorobową. Metodą tą leczy się między innymi brodawki skórne, zmiany na błonach śluzowych, czy naczyniaki. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się kilkakrotnie, co ma doprowadzić do zamarznięcia zawartości komórek, pęknięcia błon i w konsekwencji destrukcji tkanki.

Krioterapia ogólna- polega na poddaniu całego ciała przez krótki czas (do 3 minut) działaniu bardzo niskich temperatur (od -100 do -160 °C). W odróżnieniu od krioterapii miejscowej, prawidłowo stosowana krioterapia ogólna nie niszczy tkanek. Zabieg ten jest również nazywany kriostymulacją, ponieważ celem zabiegu jest dostarczenie organizmowi stresu fizjologicznego.
Zabieg krioterapii ogólnej wykonuje się w kriokomorze. Rozróżnia się kriokomory wolnostojące oraz wejściowo – zejściowe.

Jak to wygląda?
Krioterapia ogólna obejmuje zwykle cykl 10 zabiegów. Zabiegi początkowo aplikowane są pacjentom przez 1/2 minuty, po czym czas jest stopniowo wydłużany (maksymalnie 3 minuty).
Zabieg:
Przed wejściem do kriokomory należy wytrzeć się ręcznikiem w celu usunięcia potu, ponieważ obecność kropelek potu na skórze w warunkach czynnej kriokomory powoduje powstanie z nich bezzwłocznie kryształków lodu, co daje u niektórych dodatkowe, aczkolwiek przejściowe uczucie zimna. Należy także zdjąć biżuterię, zegarki itp.

2. Każdy informowany jest o konieczności powolnego, możliwie niezbyt głębokiego oddychania przez maskę chirurgiczną wyłożoną dodatkowo warstwą gazików, według formuły, że wdech ma być dwa razy krótszy niż wydech. Jeżeli do płuc przedostanie się szybko większa ilość krańcowo schłodzonego powietrza, jego objętość podwaja się, co może wywołać opresję oddechową.

3. Ubiór: wełniane skarpety i rękawice, przepaska osłaniająca małżowiny uszne, chodaki, u kobiet -kostium kąpielowy, u mężczyzn spodenki.

4. Tak przygotowani pacjenci wprowadzani są przez osoby obsługujące do przedsionka komory o temp. -60° C do -70° C, gdzie następuje adaptacja do niskich temperatur. Następnie wchodzą do komory właściwej po 5 osób, poruszając się w niej "w kółko" przez okres 1/2-3 min. Pacjenci przez cały okres przebywania w kriokomorze pozostają w kontakcie wzrokowym i słuchowym z obsługą na zewnątrz urządzenia, gdzie zawsze, znajduje się lekarz kwalifikujący pacjentów do zabiegu, jak również interweniujący w przypadkach niepożądanej reakcji.

5. Po opuszczeniu kriokomory pacjenci przechodzą do pomieszczeń o temperaturze pokojowej i poddawani są intensywnej kinezyterapii.

6. Ponadto wszyscy zostają zaznajomieni z ćwiczeniami do samodzielnego wykonania, metodami autoredresji, przeciwprzykurczowymi pozycjami ułożeniowymi z ćwiczeniami samo wspomagającymi.

7. Na ogół chorzy nie odczuwają zimna w potocznym tego słowa znaczeniu, a raczej pieczenie odsłoniętych części skóry, jakby z uczuciem delikatnego kłucia tępą igłą. Można to inaczej określić jako "chłodne pieczenie".

Zasadniczymi wskazaniami do leczenia niskimi temperaturami są:
wszystkie choroby reumatoidalne i reumatyczne narządów ruchu,
łuszczycowe zapalenie stawów,
zapalenie okołostawowe,
choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
profilaktyka osteoporozy,
urazy stawów i tkanek miękkich,
stwardnienie rozsiane,ponadto zabiegi te:
oddziaływają korzystnie na układ immunologiczny (wzrost odporności),
działają przeciwbólowo,
spowalniają procesy starzenia,
stanowią doskonałą formę odnowy biologicznej,
wpływają na poprawę samopoczucia (leczenie depresji i bezsenności),
wspomagają zabiegi kosmetyczne (profilaktyka cellulitu).

Przeciwwskazania:
krioglobulinemia
kriofibrynogemia
agammaglobulinemia
nocna napadowa hemoglobinuria
ropno-zgorzelinowe zmiany na skórze
neuropatie układu współczulnego
niedoczynność tarczycy
znaczna niedokrwistość
wyniszczenie i wychłodzenie organizmu
schorzenia mięśnia sercowego lub aparatu zastawkowego serca w okresie niewydolności krążenia
przecieki żylno-tętnicze w płucach
ciężkie postacie dusznicy bolesnej wysiłkowej i dusznicy bolesnej spontanicznej

różnego pochodzenia ostre schorzenia dróg oddechowych
miejscowe zaburzenia ukrwienia
zaawansowana miażdżyca
choroba nowotworowa
zespół Prinzmetala
obecność miejscowych odmrożeń
uszkodzenia skóry
nadciśnienie tętnicze znacznego stopnia
klaustrofobia
wiek powyżej 65 lat
zaburzenia rytmu serca przy jego częstości wyższej od 100/min.
przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych
pokrzywka na zimno
zespół Raynauda
Najbliższe gabinety:
NZOZ MEDICUS
Opole, pl. Piłsudskiego 5

"Bądź Zdrów" S.C. Zakład Usprawniania Leczniczego Andrzej Sławek Natalia Sławek
Opole, ul. Domańskiego 115

Cennik:
kriokomora 1 zabieg około 35zł
krioterapia miejscowa około 40zł

promyczek88

LECZENIE UZDROWISKOWE
Uzdrowisko to miejscowość posiadająca naturalne warunki niezbędne do prowadzenia lecznictwa. Do nich należą m.in. właściwości lecznicze klimatu oraz właściwości lecznicze mikroklimatu, walory przyrodnicze i estetyczne krajobrazu, naturalne zasoby wód mineralnych, gazów i borowin, a także towarzyszące temu zabiegi fizykalne wywierające korzystny wpływ na organizm człowieka.
Lecznictwo uzdrowiskowe wykorzystuje właściwości naturalnych surowców leczniczych oraz właściwości lecznicze klimatu dzięki urządzeniom lecznictwa uzdrowiskowego m.in. takim jak: pijalnie uzdrowiskowe, tężnie, parki, ścieżki ruchowe, urządzone odcinki wybrzeża morskiego, lecznicze i rehabilitacyjne baseny uzdrowiskowe, urządzone podziemne wyrobiska górnicze.

KRÓTKA HISTORIA
Historia uzdrowisk w Polsce sięga już XII w. Pierwsze wzmianki dotyczą Cieplic Śląskich z 1137 roku. Jednak rozkwit uzdrowisk w naszym kraju przypada na XVIII i XIX wiek. W tym czasie powstały m.in. Krynica w 1793 r., Busko w 1836 r., Żegiestów w 1849r., Nałęczów w 1880r., Rymanów w 1881 roku.
W Polsce większość uzdrowisk znajduje się na terenach górskich i podgórskich, ale rozmieszczone są także na Wybrzeżu i w pasie środkowym Polski.

GŁÓWNE METODY LECZENIA
W uzdrowisku pacjent poddawany jest kompleksowej kuracji, m.in. licznym zabiegom fizykoterapeutycznym, wodoleczniczym, borowinowym, inhalacjom, gimnastyce oraz kuracjom pitnym. Zabiegi te stosowane systematycznie i w seriach usprawniają czynność wielu narządów, powodując w nich równocześnie korzystne zmiany. Podstawą leczenia uzdrowiskowego jest bowiem włączenie naturalnych metod leczniczych odpowiednio dobranych do stanu pacjenta, precyzyjne ich dawkowanie i skuteczna kontrola.
Zadaniem lecznictwa uzdrowiskowego jest leczenie chorób przewlekłych, prowadzenie rehabilitacji i profilaktyki oraz edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia.

Najpopularniejszą metodą leczenia w uzdrowiskach jest balneoterapia wykorzystująca naturalne wody lecznicze, peloidy i gazy. Wody lecznicze są naturalnymi wodami podziemnymi o udowodnionych właściwościach leczniczych, cechują się stałym składem chemicznym i naturalną czystością mikrobiologiczną.W Polsce mamy bogate złoża leczniczych wód mineralnych. Najczęściej spotykane są wody: chlorkowo – sodowe (solanki), wodoro – węglanowe (szczawy), siarczkowo - siarkowodorowe, radoczynne i termalne. Wody termalne, inaczej cieplice, są to źródła mające temperaturę powyżej 20 st.C. Występują w Cieplicach (woj. dolnośląskie).Wody mineralne stosuje się m.in. do kąpieli leczniczych w wannach i w basenach, do inhalacji, płukań oraz kuracji pitnej. Kąpiele mają szerokie zastosowanie w chorobach układu ruchu, układu krążeniowo- oddechowego, w chorobach dermatologicznych i innych.Ważnym działem w leczeniu wodą jest kuracja pitna (krenoterapia). Systematycznie i prawidłowo dawkowane picie wód mineralnych wpływa korzystnie na środowisko wewnętrzne człowieka. Przydatne jest przy nie domaganiach ze strony układu trawiennego i moczowego, a także uzupełnia niedobory mikro- i makroelementów w organizmie kuracjusza.
Drugim cennym tworzywem naturalnym, jakim posługuje się balneoterapia, są paleoidy, a konkretnie borowina, która jest torfem leczniczym ze złóż wysokich, zmieszanym z wodą i ogrzanym powyżej 40 st.C. Zawiera kwasy huminowe, woski, żywice, garbniki, węglowodany, enzymy oraz niewielką ilość substancji nieorganicznych, głównie krzemionkę. Ma zastosowanie w postaci okładów, tamponów lub zawijań z uwagi na m.in. dużą pojemność cieplną. Zabiegi borowinowe są szeroko stosowane np. w leczeniu chorób układu ruchu czy chorób kobiecych.
Naturalnymi tworzywami leczniczymi wykorzystywanymi w balneoterapii są także gazy lecznicze. Występują one w przyrodzie w formie rozpuszczonej w wodzie lub samodzielnie. W balneologii wykorzystuje się głównie tlen, dwutlenek węgla, siarkowodór, radon, a także ozon - w mieszance ozonowo- tlenowej. Gazy lecznicze najczęściej stosowane są w formie kąpieli w gazie lub w wodzie.

Ważną metodą stosowaną również w lecznictwie uzdrowiskowym jest hydroterapia czyli leczenie wodą. Wykorzystuje ona do zabiegów wodę o różnej temperaturze i ciśnieniu. W czasie zabiegów wodnych działa na chorego szereg czynników: termiczny, hydrostatyczny i mechaniczny. Zabiegi wodolecznicze wykorzystuje się do leczenia, rehabilitacji i profilaktyki niektórych chorób. Jest wiele rodzajów zabiegów wodnych a do najpopularniejszych należą: kąpiele gorące, chłodne i letnie w zwykłej wodzie, kąpiele wirowe, natryski, masaż podwodny, kąpiele perełkowe itp.

Klimatoterapia Wykorzystuje do leczenia naturalne środowisko przyrodnicze w tym warunki atmosferyczne i walory krajobrazowe. Zabiegi klimatoterapeutyczne obejmują kąpiele słoneczne, kąpiele powietrzne, kąpiele powietrzno –ruchowe, kąpiele morskie i w innych naturalnych zbiornikach wodnych, inhalacje naturalnego aerozolu. Pod wpływem bodźców klimatycznych zachodzą w organizmie korzystne zmiany czynnościowe, normalizacja odczynności ustroju, usprawnienie mechanizmów termoregulacji i zwiększenie odporności organizmu.

Kinezyterapia Jest to leczenie różnymi formami wysiłku fizycznego, o odpowiednio dobranym natężeniu w stosunku do możliwości chorego. Aktywność fizyczna rozwija i usprawnia narząd ruchu. W przypadku serca wysiłek fizyczny wpływa na mechanikę pracy mięśnia sercowego i poprawę krążenia wieńcowego, reguluje ciśnienie tętnicze, zwiększa wentylację płuc, zwiększa wydatek energetyczny powodujący zwiększoną przemianę materii. W tym zakresie stosuje się ćwiczenia indywidualne i zespołowe takie jak gimnastyka poranna, gimnastyka usprawniająca, gimnastyka w wodzie, gimnastyka oddechowa, gimnastyka wyrównawcza i korekcyjna a także gry i zabawy ruchowe oraz wybrane dyscypliny sportu.

Termoterapia Jest to leczenie ciepłem polegające na przekazywaniu energii cieplnej ze źródła ciepła do organizmu. Do typowych zabiegów ciepło leczniczych należy stosowanie gorącego powietrza, pary wodnej, wody oraz parafiny. Zabiegi ciepło lecznicze stosuje się czasami przed ćwiczeniami aby zmniejszyć ból i napięcie mięśniowe.

Krioterapia Czyli leczenie zimnem. Obniżenie temperatury otoczenia poniżej komfortu cieplnego uruchamia mechanizmy adaptacyjne regulacji cieplnej, których celem jest zmniejszenie utraty ciepła. Leczenie zimnem ma na celu zmniejszenie bólu, stanów zapalnych i obrzęków, poprawy ruchomości stawów, zwolnienia przemiany materii i zmiany napięcia mięśniowego.

Fizykoterapia uzdrowiskowa Ma ona zastosowanie jako metoda uzupełniająca zabiegi przyrodolecznicze Polega na wykorzystaniu różnych form energii w otoczeniu człowieka. Do tego działu zalicza się: światłolecznictwo, ultradźwięki, elektrolecznictwo i magnetoterapie.

Masaż leczniczy Również uzupełniający zabieg w lecznictwie uzdrowiskowym. Najczęściej stosowne są następujące rodzaje masażu: klasyczny, segmentarny, łączno-tkankowy, okostny, podwodny, wirowy i wibracyjny. Działanie masażu polega głównie na poprawieniu miejscowego krążenia, zwiększeni sprężystości tkanek, działanie rozluźniającym mięśnie, przeciwbólowym, zwiększającym odpływ krwi żylnej do serca i usprawniającym krążenie limfatyczne.

Fitoterapia Jest to leczenie ziołami. Fitoterapia jest cenną metodą uzupełniającą leczenie uzdrowiskowe. Ziołolecznictwo ma zastosowanie w wielu chorobach przewlekłych, u osób starszych, dzieci i rekonwalescentów. Do leczenia wykorzystuje się najczęściej zioła w celach przeczyszczających, żółciopędnych, uspokajających, nasennych, odkażających drogi moczowe i w kamicy nerkowej.

NAJLEPSZE UZDROWISKA W POLSCE

Ciechocinek Położony w Kotlinie Toruńsko-Bydgoskiej, gdzie leczy się głównie choroby układu krążenia, dróg oddechowych, reumatyzm, nerwice oraz choroby kobiece. Stosowane są tutaj następujące zabiegi: kąpiele solankowe, jodobromowe, siarkowe, zawijania borowinowe, balneoterapie i masaże.

Busko Zdrój Miasteczko położone na obszarze Gór Świętokrzyskich, na Wyżynie Miechowskiej. Leczone są tu takie choroby jak: reumatyzm, schorzenia dermatologiczne i stany pourazowe narządów ruchu. Do najczęstszych zabiegów należą kąpiele siarczkowe.

Nałęczów Miasto leżące w województwie lubelskim, w granicach Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. Znany już był na początku XX wieku, a kuracjuszami byli m.in. Stefan Żeromski, Bolesław Prus czy Henryk Sienkiewicz. Prowadzi się tu zwłaszcza rehabilitację dla osób po transplantacji serca, a także inhalacje w jaskini solnej, czyli kuruje się tu serce, nerwy oraz poprawia samopoczucie.

Szczawno Zdrój Miasto leżące w województwie dolnośląskim, w Górach Wałbrzyskich. Jest to najstarsze uzdrowisko na Dolnym Śląsku, a cudowne właściwości lecznicze wód wykorzystywane są od kilku stuleci. Występujące tu wody lecznicze posiadają rzadko spotykane szczawy wodorowęglanowo – sodowo – wapniowo – magnezowe. Leczone są tu takie schorzenia jak: schorzenia narządu ruchu, górnych i dolnych dróg oddechowych, schorzenia układu pokarmowego, moczowego oraz laryngologiczne.

Szczawnica Znane uzdrowisko leżące w województwie małopolskim, w dolinie Grajcarka w bezpośrednim sąsiedztwie Pienińskiego Parku Narodowego. Uzdrowisko posiada aż 12 źródeł wód mineralnych, takich jak: szczawy wodorowęglanowe, sodowe, jodkowe, bromkowe bogate w sole mineralne, które pomagają w leczeniu następujących schorzeń: schorzeniach dróg oddechowych, nieżytach żołądka, zaparciach, skazie moczowej, miażdżycy tętnic, z wysokim poziomem cholesterolu, schorzeń alergicznych, schorzeń aparatu głosu oraz osteoporozie.

monia

Ultradźwięki

Do zbiegów dermatologiczno-kosmetycznych od dawna stosowane są fale dźwiękowe o różnej częstotliwości 3MHz, 1MHz oraz od 22-30tys. Hz.Ostatnie badania wykazały ,że najlepszą penetrację w skórze uzyskuje się przy małych częstotliwościach dźwięków.

Sonoforeza
(ultrasonoforeza)
Sonoforeza jest to wprowadzanie w głąb skóry substancji czynnych zawartych w ampułce odpowiednio dobranej do rodzaju i potrzeb skóry. Dzięki ultradźwiękom składniki aktywne preparatu docierają do najgłębszych warstw naskórka. Działanie ampułki jest w skutek tego szybciej widoczne i długotrwałe.
Rodzaje działań ultradźwięków
Mechaniczne
Termiczne
Chemiczne

Stosowane urządzenia

1.BIOSONIC BS 01
-peeling kawitacyjny

Działanie:

•złuszczanie zewnętrznej warstwy rogowej, martwych komórek, usuwanie łoju i innych zanieczyszczeń

•głębokie nawilżanie

•dotlenienie skóry

•wzrost przekrwienia w warstwach naskórka i skóry właściwej

•miejscowe zrównoważenie metabolizmu komórek skóry

•niszczenie bakterii, drobnoustrojów, wywołujących trądzik

•oczyszczenie i wyjałowienie skóry

•likwidacja stanów zapalnych

•poprawa produkcji kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego

2.MEGASONIC MS 100
-aparat ultradźwiękowy do sonoforezy

Szczególne zalety zabiegu/aparatu:
sonoforeza (wprowadzanie leków lub preparatów kosmetycznych)
mikromasaż (wykorzystanie ciśnienia fali ultradźwiękowej)
wprowadzenie komórek nadźwiękawianych w stan tzw. "pełzania", czyli ożywienie wszystkich zachodzących w nich procesów (dotlenienie, odżywienie, regeneracja, przyspieszenie metabolizmu)
pobudza krążenie kwasu hialuronowego i sprężystość włókien kolagenowych (uelastycznienie blizn)
poprawa mikrokrążenia w tkankach nadźwiękawianych

Zalecenia do zabiegu
Zabiegi wykorzystujące fale ultradźwiękowe są zalecane dla osób, które chcą pozbyć się nadmiaru tłuszczu z obszarów problemowych ciała. Fale ultradźwiękowe nie zmienią radykalnie wyglądu sylwetki człowieka, ale jedynie ją delikatnie wymodeluje.
Zabiegi falami ultradźwiękowymi są szczególnie zalecane do przeprowadzania w kłopotliwych lokalizacjach ciała np.:
- kolanach,
- boczkach brzucha,
- biodrach,
- ramionach,
- pośladkach,
- udach.

Zalecenia przed zabiegiem
W celu zwiększenia efektów zabiegu należy odpowiednio postępować zarówno przed, jak i po zabiegu. Około tygodnia przed zabiegiem zalecane jest ograniczenie spożywania tłuszczów oraz węglowodanów w celu odciążenia wątroby. Należy pić również duże ilości wody około 2 litrów dziennie. Po zabiegu powinno się zwiększyć aktywność fizyczną. Jeśli dana osoba zastosuje się do powyższych zaleceń, to efekt redukcji tkanki tłuszczowej jest gwarantowany.

Przykładowe zabiegi
Peeling ultradźwiękowy
(kawitacja dźwiękowa)
Sonoforeza
Peeling Kawitacyjny Environ
Peeling Kawitacyjny z Sonoforezą Environ
Peeling kawitacyjny
zalety zastosowania
bezboleśnie, szybko i dokładnie czyści skórę twarzy, szyi i dekoltu
sterylizuje obszar poddany zabiegowi co zapobiega pojawianiu się stanów zapalnych
nie wymaga rozgrzewania dlatego można go bezpiecznie wykonywać przy skórach naczyniowych i wrażliwych
wspomaga leczenie trądziku
rozjaśnia przebarwienia i plamy pigmentacyjne
przygotowuje skórę do dalszych zabiegów kosmetycznych, zwiększając jej możliwości absorpcyjne

Wpływ fali ultradźwiękowej na skórę:

zwiększa przepuszczalność błon komórkowych umożliwiając wtłaczanie substancji aktywnych
w widoczny sposób zwiększa efektywność zabiegów kosmetycznych
pomaga wzmocnić naczynia krwionośne
stymuluje regenerację uszkodzonej tkanki, przyspieszając wygładzanie blizn
eliminuje zmarszczki i zapobiega ich tworzeniu
likwiduje worki i cienie pod oczami poprawiając krążenie krwi i limfy
rozbija cząsteczki tłuszczu zwiększając skuteczność zabiegów antycellulitowych i ujędrniających wygładza i nawilża skórę

Efekty zabiegów ultradźwiękowych

głębokie nawilżanie
wzrost przekrwienia w warstwach naskórka i skóry właściwej
działanie przeciwbólowe
zmniejszenie napięcia mięśni
hamowanie procesów zapalnych
przyspieszenie wchłaniania tkankowego
rozbicie złogów tłuszczowych - cellulit
ujędrnianie i wygładzanie
zmiękczenie blizn
zmniejszenie rozstępów

Przeciwwskazania
ciąża
obecność w tkankach ciał obcych, metalicznych,
rozrusznik serca
nerwica wegetatywna
nowotwory
czynny proces gruźlicy
niewydolność krążenia
stany gorączkowe
ciężki stan ogólny
nie zakończony wzrost kości
niektóre alergie

Niektóre salony kosmetyczne w Opolu stosujące zabiegi ultradźwiękowe
City Hair Salon kosmetyczny
ul. Jana III Sobieskiego 43,
VIP Salon Urody
ul. Grota Roweckiego 2d
Salon Urody Ambra
ul. Cieszyńska 7
Przykładowe ceny
Peeling kawitacyjny 40,00
Sonoforeza 45,00
Peeling kawitacyjny + algi 80,00
Peeling kawitacyjny + sonoforeza 75,00
Peeling kawitacyjny + sonoforeza +algi 100,00
Sonoforeza + algi 80,00

jula1407

Rola snu w odnowie biologicznej:)

ODNOWA BIOLOGICZNA - to świadome działanie na ustrój za pomocą różnych, naturalnych środków i warunków środowiskowych mających na celu ułatwienie przyspieszenia i zmożenia fizjologicznych procesów wypoczynkowych z polepszeniem jego zdrowia i wydolności.

Odnowa biologiczna to forma wypoczynku organizmu, a przede wszystkim zregenerowania sił np. po ciężkim tygodniu treningów bądź po wyczerpującym turnieju, meczu czy zawodach. W skład takiej odnowy wchodzą masaż, sauna, jacuzzi itp.

…sen jest naturalnym obniżeniem aktywności człowieka związanym z dobowym rytmem biologicznym. Niedobór snu oraz bezsenność są przyczyną chwiejności emocjonalnej i rozproszeniu uwagi.

Wraz z posiłkiem i przyjmowaniem płynów, sen jest na pierwszym miejscu wśród czynności związanych z odnową!
Zarówno zbyt dużo snu (nadmierna odnowa) jak i nie wystarczająca ilość snu (niedostateczna odnowa) są problemem.

W praktyce naszych zabieganych czasów zachowanie zaleceń, typu regularność snu czy też odpowiednie i regularne jedzenie posiłków jest często niewystarczalne dla osiągnięcia pełnego wypoczynku między poszczególnymi jednostkami treningowymi, czego konsekwencją jest
nakładające się zmęczenie, spadek formy, bóle mięśniowe oraz ogólne zniechęcenie do ćwiczeń.

Z przeprowadzonych badań wynika, że większość osób śpi 8-9 godzin na dobę, następna duża grupa osób śpi 7-8 godzin. Dowiedziono też, że wskaźnik umieralności jest najniższy u osób śpiących 7-8 godzin na dobę, natomiast wzrasta u osób śpiących krócej...

Sami wiemy, że nieraz brakuje nam czasu na te podstawowe czynności, ale starajmy się po zjedzeniu obiadu, gdy odczuwamy potrzebę odpoczynku, znaleźć 15-20 min na drzemkę. Postarajmy się ją dobrze wykorzystać, gdyż po drzemce człowiek czuje się żywszy, ma większą ochotę na pracę…

Sen w ciągu dnia nie jest wskazany dla zawodnika, którego czeka trening lub zawody. Gotowość do pracy po obudzeniu jest zmniejszona, więc rozruch musi być dłuższy.

Spokojny, głęboki sen to podstawa dobrego samopoczucia, urody i zdrowia. Jednak do odpoczynku trzeba zapewnić sobie odpowiednie warunki: ciszę, wywietrzone pomieszczenie i przede wszystkim wygodne łóżko.
Tradycyjne łóżko jest zrobione z gliny lub drewna. Podpiera ono nasze plecy, naciskając na nie podczas snu. Jeśli materac jest zbyt twardy, wtedy ciało podpierane jest tylko w kilku miejscach i tam naczynia krwionośne są zbyt mocno uciskane. Może to powodować np. drętwienie palców u nóg.
Nie może być także za miękki, by kręgosłup nie wyginał się nieprawidłowo. Ważne, aby materac równomiernie podpierał nasze ciało i zapewniał tym samym właściwe krążenie krwi.

Główna funkcja snu:
Sen jest niezbędny do życia i prawidłowego przebiegu procesów psychicznych. Już jedna nieprzespana noc obniża sprawność psychofizyczną. Dzięki obniżeniu temperatury ciała podczas snu, obniża się tętno i ciśnienie krwi, a także zmniejsza się tempo oddychania, metabolizm zostaje spowolniony. Wszystkie powyższe procesy sprzyjają regeneracji naszego organizmu.

Aby sen skutecznie spełniał swoje funkcje, należy najpierw zadbać o jego jakość…

Przed snem unikaj obfitych posiłków. Słodycze i soki spożywaj najpóźniej na 3 godziny przed pójściem do łóżka.
Zadbaj o sypialnię. Granatowy kolor ścian uspokoi cię i wyciszy. Odpowiednio dobrana kołdra i poduszki również decydują o jakości twojego wypoczynku.
Tuż przed położeniem się do łóżka dobrze wywietrz sypialnię.
Wieczorna aromatyczna kąpiel działa relaksująco nie tylko na ciało, ale i duszę. Kilka kropli olejku z rumianku, lawendy, kwiatu pomarańczy zapewni ci spokojną noc.
Staraj się chodzić spać najpóźniej o godzinie 22, a wstawać o 7 rano. Twój organizm najlepiej wykorzystuje właśnie te godziny na pełną regenerację.
Ostatnie 5 minut przed snem świadczy o jakości twojego wypoczynku, dlatego pomyśl wówczas o czymś przyjemnym i staraj się zapomnieć o wszelkich problemach.

Na koniec pamiętaj, że rytm zapadania w sen jest regulowany poprzez natężenie światła. Ważne zatem jest by przebywać w oświetlonych miejscach, kiedy nie masz zamiaru spać. Później pozwoli to dobrze przespać całą noc. Smile

perełka

Aromaterapia

Definicja aromaterapii
Aromaterapia jest metodą terapii za pomocą naturalnych olejków eterycznych, które wprowadzane są do organizmu poprzez drogi oddechowe: wąchanie, wdychanie, inhalacje lub przez skórę: masaż, kąpiel lub kompres. Aromaterapia opiera się na zastosowaniu leczniczych i terapeutycznych właściwości roślin z wykorzystaniem odpowiadających im olejków eterycznych. Stymuluje system nerwowy i centra emocjonalne w mózgu, dając efekt przyjemności i uspokojenia.

Historia aromaterapii
Jedną z pierwszych społeczności używających aromaterapii w celu promowania dobrego samopoczucia i zdrowia była kultura chińska. Technika używana przez Chińczyków oraz inne cywilizacje orientalne, do dziś używana, to palenie kadzidełka aby zapewnić równowagę i harmonię. Grecy, Egipcjanie oraz Rzymianie używali olejków aromatycznych głównie do celów medycznych i dbałości o piękno. 6000 lat temu, egipski lekarz Imhotep zalecał zastosowanie aromatycznych olejków jako zapachów do kąpieli, masaży i balsamowania.

Olejki eteryczne
Olejki to silne koncentraty z pachnących części roślin. Uzyskuje się to dzięki destylacji parowej, ekstrakcje, wyciskanie lub inne metody dostosowane do rodzaju roślin. Każdy z olejków ma swoje unikalne właściwości, a ich właściwe stosowanie ma korzystny wpływ na nasz organizm. Ich naturalne pochodzenie pozwala je zaliczyć do grupy leków ziołowych.Zaletą stosowania olejków eterycznych jest to, że każdy z nas może zastosować je w zaciszu swojego domu korzystając z prostych sposobów ich użycia.

Rodzaje olejków eterycznych
Olejek lawendowy- ten klarowny, orzeźwiający olejek eteryczny pojawia się w receptach, które dotyczą zdrowia, miłości, spokoju i umysłu świadomego.
Olejek różany- jest to powszechnie uznany zapach miłosny. Prawdziwy olejek eteryczny oraz róża bez domieszek są kosztowne, najduje zastosowanie w receptach mających na celu przyciągnięcie miłości, wprowadzenie w uczucie spokoju, stymulowanie pragnień seksualnych oraz uwydatnianie piękna.
Olejek jałowcowy- stosuje się go w mieszankach ochronnych, uleczających i oczyszczających.
Olejek imbirowy- jest silnie pikantny. Szczególnie jest przydatny w mieszankach, które mają na celu przyciąganie pieniędzy, miłości i odwagi, oraz zwiększenie aktywności seksualnej.
Olejek pomarańczowy- należy do olejków eterycznych o wysoce solarnym zapachu. Dodaje się go do mieszanek oczyszczających.
Olejek goździkowy- stosuje się go w mieszankach ochronnych oraz pobudzających odwagę.
Olejek sosnowy- Żywiczny aromat sosny występuje powszechnie w receptach, które mają na celu: oczyszczanie, ochronę, uleczanie oraz przyciąganie pieniędzy.
Olejek cyprysowy- związany jest z dobrodziejstwem, uświęceniem i ochroną. Stymuluje on proces leczenia i łagodzi bóle po wszelkich stratach.

Zastosowanie olejków eterycznych Kąpiele
Kąpiele- należą do najprostszych i najwygodniejszych sposobów stosowania aromaterapii w domu. Do kąpieli leczniczej nie powinno się używać środków myjących, czy pieniących. Dlatego przed kąpielą aromaterapeutyczną powinnyśmy wziąć prysznic lub zwykłą kąpiel. Do napełnionej ciepłą wodą wanny wkrapiamy od 5 do15 kropli jednego lub kilku olejków eterycznych i dokładnie mieszamy. Silnie stężone olejki eteryczne możemy rozcieńczyć olejem kokosowym, w celu lepszego nawilżenia skóry. Możemy również zapalić świece zapachowe lub kadzidełka.
Czas kąpieli terapeutycznej powinien wynosić 10 - 30 minut. Po kąpieli nie spłukujemy skóry, tylko wycieramy się. Następnie wcieramy w ciało balsam z olejkami eterycznymi.Tego typu kąpieli możemy zażywać w zależności od naszych potrzeb, nawet kilka razy w tygodniu. Wskazany jest również masaż olejkami eterycznymi.
Kąpiele z olejkami eterycznymi leczą i wspomagają leczenie chorób: krążenia, skóry, bezsenności, łagodzą bóle mięśni i bóle związane z takim urazami, jak zwichnięcia oraz pomagają w odprężeniu i relaksie, usuwają również uczucie zmęczenia

Zastosowanie olejków eterycznych Masaże
Masaż - w zależności od celu zabiegu możemy wykonać masaż miejscowy i/lub ogólny całego ciała. Ma on działanie relaksujące, pomaga w uwolnieniu się od nadmiernego napięcia mięśni, poprawia krążenie krwi i ogólne samopoczucie. W celu wykonania masażu nacieramy dłonie olejkiem i masujemy wybrane miejsca np. kark, barki, ramiona, plecy, wcierając w nie olejek. Po masażu należy odpocząć przez kilkanaście minut. Ma to na celu wchłonięcie olejku przez skórę. Następnie możemy wziąć prysznic lub kąpiel.
Do masażu stosuje się mieszaniny olejków eterycznych rozpuszczonych w naturalnych olejach roślinnych tj. olej migdałowy, olej kokosowy, olej z nasion winogron, olej z awokado, olej z jojoby lub popularne oleje jadalne.

Zastosowanie olejków eterycznych Inhalacje
Inhalacje - rozpylanie lub odparowywanie olejków w pomieszczeniu, w którym przebywa osoba. Należy do najwygodniejszych, najpopularniejszych i bardzo estetycznych form aromaterapii.
Inhalację przeprowadza się nad naczyniem z gorącą wodą, do którego wkroplono 5-10 kropli mieszaniny olejków eterycznych. Typowa aromaterapia w powietrzu polega na rozpylaniu olejków eterycznych rozpuszczonych w przegotowanej i gorącej wodzie przy pomocy kominka aromaterapeutycznego. Ciepło świeczki podgrzewa miseczkę z mieszanką olejku eterycznego i wody, co powoduje odparowanie olejku i jego rozproszenie się w pomieszczeniu. Podobny efekt możemy uzyskać, stosując do aromaterapii w powietrzu ceramiczny pierścień (do jego kanalika wlewamy 4-6 kropli olejku eterycznego), który jest umieszczony na zapalonej żarówce. Pod wpływem ciepła z żarówki, następuje parowanie olejku eterycznego znajdującego się w pierścieniu.
Aromaterapia w powietrzu pomaga w zwalczaniu bakterii, grzybów i wirusów. Głównie stosuje się ją przy infekcjach górnych dróg oddechowych, grypie, anginie i przeziębieniu.

Zastosowanie olejków eterycznych Kompres
Kompres - jest miejscową formą kąpieli. Polega na miejscowym przykładaniu ręcznika, bawełnianej ściereczki lub waty nasączonej roztworem 5-10 kropli olejku eterycznego rozpuszczonego w połowie szklanki ciepłej wody na chore miejsca. Możemy stosować zimne lub ciepłe kompresy. Ciepłe kompresy stosuje się na artretyzm, bóle mięśni, nerwobóle, bóle menstruacyjne i stany zapalne skóry. Natomiast kompresy zimne stosuje się na bóle głowy, oczy, siniaki, stany napięcia. Przy skurczach, kolce, opuchliznach, urazach stawów i stłuczeniach można zacząć od ciepłego, a zakończyć na zimnym kompresie.
Zastosowanie olejków eterycznych Kadzidełka bambusowe
Kadzidełka bambusowe – są bardzo starym sposobem aromatyzowania powietrza. Kadzidełka są to cieniutkie pałeczki, które zostały oblepione pachnącą żywicą z dodatkiem węgla drzewnego, zmielonego drewna sandałowego i olejków eterycznych. Czas palenia się kadzidełka wynosi około 30 minut. Na rynku dostępne są kadzidełka z kompozycją zapachów o szczególnym działaniu, np. odprężającym, sprzyjającym kontemplacji lub koncentracji. Można sobie wybrać ulubiony zapach, zawsze jednak zawsze będzie towarzyszyć mu będzie aromat drewna sandałowego.

Zastosowanie olejków eterycznych Pot-pourri
Pot-pourri - ciekawym rozwiązaniem wykorzystującym olejki eteryczne w życiu codziennym jest pot-pourri, które warto umieścić w mieszkaniu. Jest to nasączona wonnymi olejkami eterycznymi dekoracyjna mieszanina płatków kwiatowych, liści, suszonych owoców. Na trzy, cztery garście mieszanki stosuje się około 20 kropli olejku eterycznego. Po zaniku zapachu, należy ponownie nim skropić pot-pourri.

Lecznicze działanie olejków
Każdy z olejków eterycznych w różnym stopniu wykazuje działanie przeciwbakteryjne, odkażające, przeciwzapalnie a nawet antywirusowe. Aromaterapia pomaga również skutecznie walczyć z bólem różnego pochodzenia.

Bóle głowy:olejek bazyliowy, olejek hyzopowy, użycie – kąpiel, okłady, inhalacja, masaż
Niestrawność- olejki –mandarynkowy, użycie – kąpiele, masaż (wcieranie olejkiem do masażu)
Przeziębienie, katar, kaszel:olejek anyżowy, użycie – kąpiele, masaż, kominek do aromaterapii
Stres:olejek jałowcowy, olejek lawendowy, olejek melisowy, użycie – kąpiel, inhalacja, masaż
Bóle reumatyczne:olejek imbirowy, olejek kolendrowy, użycie – kąpiele, okłady,
Cellulitis:olejek cyprysowy, olejek geraniowy, olejek kminkowy
Bóle mięśni: olejek cyprysowy, olejek jałowcowy, olejek lawendowy
Bezsenność:olejek różany, olejek geraniowy, olejek jałowcowy,
Depresje: olejek neroli, olejek ylangowy, olejek petitgrain, olejek limetkowy,
Bóle kobiece: olejek rumianku rzymskiego, olejek mięty pieprzowej, olejek lawendowy

Należy pamiętać, że bardzo istotną rzeczą w aromaterapii jest jakość i pochodzenie
olejków eterycznych . Jedynie olejki naturalne, czyli nieprzerobione, nierozcieńczone
i niefałszowane posiadają własności aromaterapeutyczne.

Wskazania i przeciwwskazania do aromaterapii

Wskazania:- anemia,- zapalenie stawów,- łysienie,- oparzenia,- wysokie i niskie ciśnienie krwi,- słabe krążenie krwi,- przeziębienie,- kaszel.- zmęczenie,- ból ucha,- wypadanie włosów,- ból głowy,- niestrawność,- tłusta skóra,- bolesne miesiączki,- choroby dróg oddechowych.

Przeciwwskazania:- uczulenie na niektóre olejkiPrzy właściwym stosowaniu olejków eterycznych brak dalszych przeciwwskazań

Jak kupować?
Kupując olejki lub mieszaniny należy zawsze zwracać uwagę na wiarygodność dostawcy i orientować się w proporcjach cenowych. Oferta bardzo tania zawsze winna budzić podejrzenia. Stąd przy doborze olejków należy zawsze preferować takich, którzy dają gwarancję zgodności z normami Farmakopei Polskiej, Brytyjskiej lub Międzynarodowej Organizacji Normalizacji /ISO/.

Przykładowe ceny:
Ceny olejków:
OLEJEK ANYŻOWY 6.00 zł
OLEJEK BERGAMOTOWY 6.00 zł
OLEJEK CEDROWY 6.00 zł
OLEJEK CYNAMONOWY 6.00 zł
OLEJEK CYTRONELOWY 6.00 zł
OLEJEK CYTRYNOWY 6.00 zł
OLEJEK EUKALIPTUSOWY
Ceny masaży:
masaż klasyczny całościowy z olejkami - 60 min. – 129 złmasaż całościowy z olejkiem odchudzającym - 60min. – 129 złmasaż całościowy odmładzający z olejkiem różanym - 60 min - 129 złmasaż na cellulite z mieszanką olejków leczniczych - 30 min. - 68 zł,
masaż „zmęczone nogi” - 30 min. – 54 zł masaż twarzy, dekoltu, szyi – 30 min. – 54 zł

Bibliografia
Strony internetowe:
PollenaAroma.com - strona firmowa Pollena Aroma Sp. z o.o., firmy produkującej olejki eteryczne i kosmetyki aromaterapeutyczne
Hotele Spa, odnowa biologiczna - SPAresorts.pl
olejki eteryczne, kosmetyki naturalne- DrBeta.pl
[link widoczny dla zalogowanych]

L.W.

Co to jest klimatoterapia ?

• rodzaj terapii stosowanej w leczeniu uzdrowiskowym, wykorzystujący działanie naturalnych czynników klimatu lokalnego, tj.

- czystość powietrza,
- temperatura,
- ciśnienie atmosferyczne,
- promieniowanie słoneczne, itp.

• zróżnicowanie bodźców klimatycznych jest związane przede wszystkim z :

- położeniem geograficznym,
- wysokością nad poziomem morza,
- ukształtowaniem i stopniem pokrycia terenu przez roślinność oraz jej składem gatunkowym, także rodzajem gleby

CEL KLIMATOTERAPII
• Istotą leczenia klimatycznego jest celowe poddawanie pacjenta działaniu bodźców klimatycznych o określonym natężeniu i przez określony czas - w celu wywołania korzystnych dla przebiegu leczenia zmian czynnościowych, metabolicznych i morfologicznych.

Zabiegi klimatoterapeutyczne obejmują:
- aeroterapia (kąpiele powietrzne)
- helioterapia (kąpiele słoneczne powietrzne)
- talasoterapia (wykorzystująca naturalne walory lecznicze morza)
- wulkanoterapia (polegajaca na leczeniu w wysokiej temperaturze)
- zabiegi powietrzno-ruchowe
- inhalacje

Regiony klimatyczne w Polsce:
- morski
- górski
- nizinny
- nadmorski
- równinny
- podgórski

• Klimat morski sprzyja nadciśnieniowcom oraz osobom cierpiącym na niedoczynność tarczycy.

• Klimat górski sprzyja ludziom cierpiącym na chorobę wieńcową, nadczynność tarczycy lub osłabionym po długiej chorobie.

• Klimat nizinny służy sercowcom
• Doskonałe efekty przynosi również leczenie klimatem w lasach.
• Szczególnie w okresie wiosennym i letnim drzewa wydzielają liczne olejki eteryczne (np.jaśmin korzystnie wpływa na system nerwowy, a zapach wierzby lub brzozy działa antydepresyjnie)
• Zaczęto wykorzystywać do celów leczniczych także mikroklimat wyrobisk górniczych.

• Podziemne sanatoria w Polsce:
- Wieliczka (leczy się choroby alergiczne, dychawice oskrzelowe, rozedmy i pylicę płuc oraz choroby układu trawiennego)
- okolice Kowar (są miejscem leczenia nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca oraz problemów z przemianą materii)

AEROTERAPIA
(kąpiele powietrzne)

• Jest to jedna z form klimatoterapii
i leczenia uzdrowiskowego, ale można ją z powodzeniem stosować w ośrodkach spa i wellness.

• Wśród zabiegów aeroterapii wyróżnia się leżakowanie, spacery oraz gry
i zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

• Wykorzystywany jest tutaj zespół bodźców fizyko-chemicznych powietrza, m.in. temperatura, wilgotność i ruch powietrza.

• Bodźce usprawniają mechanizmy termoregulacji i wzmacniają odporność organizmu.

• Podczas przebywania na świeżym powietrzu wiatr powoduje lekki masaż skóry i gimnastykę naczynio-ruchową skóry.

• Aeroterapia to także: groty solne, solno - jodowe itp.

HELIOTERAPIA
(kąpiele słoneczne)
• to wykorzystywanie do celów leczniczych promieni UV
• Ze względu na zróżnicowane działanie biologiczne promieniowanie ultrafioletowe dzieli się na:

- promieniowanie UV-A, tzw. długofalowe,
- promieniowanie UV-B, tzw. średnifalowe,
- promieniowanie UV-C, tzw. krótkofalowe,

• Koncepcja sztucznego słońca daje korzyści promieniowania słonecznego w kontrolowanym i bezpiecznym miejscu bez ryzyka nadmiernego napromieniowania

• Opiera się na korzystnym oddziaływaniu na organizm, tj.:

- zwiększeniu tolerancji na stres,
- zwiększeniu przemiany materii,
- pobudzeniu mechanizmów krwiotwórczych,
- obniżeniu ciśnienia krwi,
- złagodzeniu sztywności stawów,
- zmniejszeniu napięcia mięśni,
- zwiększeniu pojemności minutowej serca,
- zwiększeniu odporności na zakażenia, działaniu rozluźniającym, uspokajającym, odczulającym

WSKAZANIA DO HELIOTERAPII
• zaburzenia wzrostu kości u dzieci (krzywica);
• depresja i stany nerwicowe, stres
• przewlekłe nieżyty dróg oddechowych;
• schorzenia skóry (łuszczyca, czyraczność, trądzik pospolity);
• przewlekłe stany zapalne stawów;
• stany gruźliczych;
• choroby uszu, nosa, gardła, nawracające anginy;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli;
• wszystkie rodzaje anemii z wyjątkiem złośliwych
• stany po półpaścu
• trudno gojące się rany
• łysienie plackowate
• utrudniony zrost kości

PRZECIWSKAZANIA DO HELIOTERAPII
• Nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych;
• Skłonność do krwawień z narządów wewnętrznych;
• Zaawansowana miażdżyca;
• Stany gorączkowe bez względu na pochodzenie;
• Osoby powyżej 70 roku życia (ryzyko zakrzepicy);
• Ostre zapalenie stawów;
• Nadczynność tarczycy;
• Cukrzyca wieku średniego i starczego;
• Choroby psychiczne przebiegające z nadmierną pobudliwością;
• Padaczka;
• Niewydolność mięśnia sercowego;
• Nadciśnienie;
• Wodobrzusze;
• Choroby nerek;
• Gruźlica płuc.

TALASOTERAPIA
• forma terapii, wykorzystująca morski klimat, morską wodę, muł, glony, piasek, wodorosty, błoto, a także inne substancje pochodzące z morza jako czynnik terapeutyczny.

• Talasoterapia zbawiennie wpływa na takie choroby jak:

- schorzenia dróg oddechowych,
- reumatyzm,
- niedoczynność tarczycy,
- osteoporoza,
- bezsenność, niska odporność,
- bóle kręgosłupa czy łuszczyca

• Ciepła woda morska oraz wyciąg z glonów morskich umożliwiają wnikanie do skóry ciała minerałów oraz witamin, co sprzyja odnowie komórek, zwiększa przepływ krwi oraz metabolizm

• Sól morska jest lekiem na choroby skórne (trądzik, egzema i łuszczyca).

• Wodorosty są bogate w sód i potas, wspomagają regulację poziomu wody w organizmie oraz zwalczające zatrzymywanie płynów.

• Skuteczne leczenie za pomocą talasoterapii powinno odbyć się
w centrum specjalistycznym nad morzem.

• Terapia trwająca 6 dni składa się
z zabiegów przeprowadzanych przez lekarza, masażystę i terapeutę oraz spacerów nad morzem oddychając morskim powietrzem.

• Talasoterapia wykorzystywana jest też jako forma terapii zajęciowej

WULKANOTERAPIA

• polega na leczeniu klimatycznym w wysokiej temperaturze, nasłonecznieniu w specyficznych warunkach korzystnych dla organizmu, na wyspie oceanicznej z dala od lądu.

• Terapia polega na:

- przebywaniu w pobliżu skał wulkanicznych wydzielających opary lecznicze, korzystne dla płuc, oskrzeli, leczące astmę i infekcje

- inhalacjach górnych dróg oddechowych w szczelinach skał, nagrzewaniu kręgosłupa, stawów, nerek

- kąpielach, wygrzewaniu się w wysokiej temperaturze w ciepłej, bulgocącej mazi wulkanicznej, będąc zanurzonym po szyję.

- smarowanie chorych miejsc mazią wulkaniczną np. zatok, kręgosłupa, stawów, piersi, jajników, wątroby, śledziony, brzucha

• Dodatkowo do terapii klimatycznej stosuje się witaminy, mikroelementy, zioła w tabletkach i w płynie.

• Poleca się także gimnastykę, dużo spacerów, refleksoterapię i dietę. Wszystko to dostosowuję do indywidualnych potrzeb chorego.

Ela

Co to jest SPA?
Określenie Spa pochodzi od łacińskiej sentencji Sanitas per aquam i oznacza – zdrowie dzięki wodzie.
Już w kulturach starożytnych odkryto kojące działanie wody. Rzymskie termy nie były jedynie zwykłymi łaźniami, a raczej prawdziwymi centrami rekreacji. To kompleksy obiektów rozmieszczone na rozległym terenie, w których toczyło się życie towarzyskie i polityczne. Dziś Spa to odpowiedź na wymogi współczesnego świata. Stres i napięcia dnia codziennego skłoniły ludzi do poszukiwania odrobiny relaksu. To ogromny, wciąż rozwijający się przemysł spowodowany wymogami cywilizacji.

Odmiany SPA
- Resort Spa – to gabinety odnowy działające przy hotelach o wysokim standardzie.
- Med Spa – ośrodki tego typu oferują konsultacje i zabiegi z pogranicza medycyny.
- Day Spa – miejsca, do których zaglądamy po pracy na godzinę lub dwie.
- Home Spa – to wanny i urządzenia masujące, które pomagają się zrelaksować w domu ich właścicielom.

Co to jest wellness?
Filozofię Wellness stworzył amerykański lekarz Dr. Halbert Dunn w 1959r. Twierdził, że ciało i umysł powinny pozostać w równowadze. W latach 80-tych wellness utożsamiano z bardzo dynamicznie rozwijającym się ruchem fitness. Chęć osiągnięcia odpowiedniego statusu społecznego nabrała dużego znaczenia i doprowadziła do tego, że ludzie zaczęli zwracać szczególną uwagę na swój wygląd. Atrakcyjny wygląd i dobra kondycja fizyczna stały się bowiem synonimem sukcesu. Dziś wellness to znacznie więcej niż tylko fitness, to styl życia, który ma zapewnić dobre samopoczucie, doprowadzić do harmonii pomiędzy ciałem, duchem i umysłem. Na wellness składa się wszystko, czym ludzie się otaczają, co robią, co konsumują, aby czuć się dobrze. Wellness uwzględnia psychologiczne, emocjonalne, intelektualne, towarzyskie, finansowe i fizyczne potrzeby człowieka. Z badań przeprowadzonych w Europie Zachodniej wynika, że Wellness kojarzy się nieodłącznie ze zdrowym trybem życia, który zapewnia gimnastyka, relaks i odpowiednia dieta.

Podział zabiegów
- aromaterapia
- balneoterapia
- fango
- fototerapia
- hydromasaż
- refleksoterapia
- shiatsu
- thalassoterapia
- krioterapia

Aromatoterapia
Jest to wykorzystanie właściwości olejków eterycznych pozyskiwanych z wyciągów z drzew, kwiatów i roślin. Metoda ta od dawna była wykorzystywana przez starożytnych Egipcjan, przez średniowiecznych zakonników czy nasze prababki. Leczenie na naturalnych składnikach miało od zawsze swoich zwolenników z racji na swoje właściwości. Dla przykładu: problemy skórne możemy neutralizować olejkiem cytrynowym, eukaliptusowym bądź herbacianym, a stres łagodzi zapach lawendy, jałowca czy melisy...

Balneoterapia
Polegają na kąpielach wzbogaconych morskimi minerałami, substancjami na bazie torfu słynnych ze swoich cennych właściwości. Balneoterapia to najbardziej znane zabiegi oferujące przez ośrodki Spa.Zabiegi te wskazane są dla osób obolałych, mających problemy z napięciem mięśniowym ponadto rozluźniają i relaksują.

Fango
Na pierwszy rzut oka nazwa nic nam nie mówi, jednak kryje się pod nią nic innego jak po prostu błotna kąpiel z użyciem składników mineralnych. Błotne okłady na naszym ciele możemy sobie wybrać w formie zimnej, ciepłej, a nawet gorącej. Zabiegi te mają szeroki wachlarz właściwości poczynając od leczenia zaburzeń pracy wątroby, stanów zapalnych nerek bądź pęcherza moczowego do działań relaksujących i odprężających.

Fototerapia
Jak już sama nazwa wskazuje jest to metoda wykorzystująca działanie promieniowania świetlnego. Leczenie światłem to dość nowoczesna metoda lecz ciesząca się dużym uznaniem. Jej właściwości doskonale wpływają na skórę, staje się ona bardziej ukrwiona, elastyczna i co ważne mniej podatna na zakażenia.

Krioterapia
Niektóre ośrodki SPA miewają w swojej ofercie leczenie zimnem. Te 2–3-minutowe seanse w przerażająco niskiej temperaturze od –110 do –160 stopni C stają się coraz modniejsze. Ratują one chore reumatyczne stawy, bolące kręgosłupy, mają zbawienny wpływ na osłabiony układ immunologiczny, hartując organizm. Wspomagają cierpiących na choroby neurologiczne, pacjentów przemęczonych oraz w stanach depresyjnych. Pobyt w komorze kończy się półgodzinną gimnastyką, czyli kinezyterapią, która ma pomóc w powrocie do świata normalnych temperatur.

Hydromasaż
Metoda ta jest już każdemu znana z racji, iż nowoczesna technika przyczyniła się do tego, że dzisiaj możemy już w domu napawać się relaksująco-leczniczymi masażami. To wszystko dzięki specjalnym wannom z hydromasażem. W wannach wytwarza się specjalny ruch wody, który połączony ze zmianami temperatury wywiera doskonały wpływ na nasze ciało.

Refleksologia
Jest to uciskowy masaż punktowy na tych częściach dłoni i stóp, które odpowiadają poszczególnym częścią ciała. Leczniczy masaż oprócz leczenia wspomaga naturalną zdolność organizmu do regeneracji.

Shiatsu
To kolejna odmiana masażu opierająca się na masażu kciukami dokładnie „naciskaniu kciukami” różnych części ciała. Tak jak wspomniana wyżej refleksologia odpręża oraz przywraca równowagę organizmowi.

Kapsuła
Jest to szczególna forma zabiegu w SPA. Kapsuła bowiem oferuje w jednym czasie cały pakiet usług:
- saunę suchą lub parową z promieniowaniem podczerwonym i regulowaną temperaturą,
- masaż wibracyjny lub pulsacyjny o regulowanej częstotliwości,
- aromaterapię,
- herbaterapię czerwonym lub niebieskim światłem.

Profile kuracjuszy
- osoby z pełnym poczuciem zdrowia: traktują one wizytę w SPA jako rekreację oraz działania utrzymujące dobry stan zdrowia,
- osoby korzystające ze SPA w celach kosmetycznych, to właśnie dla nich SPA powiększa stale gamę zabiegów upiększających,
- osoby mające nadwagę lub są otyłe,
- osoby chore na schorzenia, w których kompleksowa kuracja w SPA może być pomocna; te schorzenia to np: reumatyczne, dermatologiczne czy przewodu pokarmowego,
- osoby w bardzo zaawansowanym wieku z licznymi schorzeniami przewlekłymi, wymagają one profesjonalnej kadry lekarzy i fizjoterapeutów; zabiegi nie mogą zakłócać równowagi ogólnoustrojowej,
o działaniu raczej miejscowym.

Przeciwskazania
Wiele zabiegów nie jest zalecane osobom z problemami kardiologicznymi i oddechowymi, jak np: sauna, kapsuła, krioterpia.
Krioterapii unikać też powinny osoby z żylakami podudzi, a także z rozszerzonymi drobnymi naczyniami, niedoczynnością tarczycy, ostrymi stanami zapalnymi dróg oddechowych i alergią na zimno. Alternatywą dla osób z problamami kardiologicznymi może być sauna inrared. Jednakże z niej nie mogą korzystać natomiast kobiety w ciąży, osoby z gruźlicą płuc i ostrymi chorobami zakaźnymi.

Przygotowanie
Przed przystąpieniem do zabiegów warto, więc skonsultować się z lekarzem lub chociaż fizjoterapeutą albo kosmetyczką. Niewiele ośrodków SPA zapewnia takie spotkanie. Jedynie w ośrodkach uzdrowiskowych czy sanatoriach standardem w pakiecie kuracyjnym jest wizyta u lekarza na początku turnusu. Powinno się więc przed wizytami w SPA udać się do własnego lekarza internisty, aby poznać swoje dolegliwości i nauczyć się z nimi żyć.

SPA w Polsce
W Polsce jest dosyć dużo ośrodków SPA. Nie wszystkie z nich są jednak typowymi ośrodkami tego rodzaju. Dzieje się tak, bowiem określenie SPA stało się bardzo popularne i zachęcające marketingowo. Z tego względu wiele hoteli czy ośrodków rekreacyjnych dodają do swojej nazwy SPA. Ceny są bardzo zróżnicowane. Pakiety zabiegów wahają się od 150 do nawet 2000 zł, w zależności od czasu i ilości zabiegów.

kubaster

ŚWIATŁOLECZNICTWO:

Światłolecznictwo:
Światłolecznictwo jest ważne dla życia człowieka:
pobudza naturalne procesy regeneracyjne, stymulujące
przemianę materii komórki, wzmacnia układ
immunologiczny i poprawia krążenie krwi. Każdy zna
wpływ światła: w jasne słoneczne dni czujemy się z reguły
lepiej niż w dni posępne, zasnute chmurami.
W przeciwieństwie do naturalnego światła słonecznego,
Którego występowanie i intensywność silnie uzależnione jest
od pory dnia roku, zwłaszcza na półkuli północnej,
nowoczesna terapia świetlna stosowana może być w razie
potrzeby o każdej porze i w każdym miejscu.

Światłolecznictwo to dział fizykoterapii, metoda leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne (helioterapia) lub sztuczne źródła (aktynoterapia), emitujące głównie promienie podczerwone (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub skojarzone światło obu typów promieniowania.
Światłolecznictwo znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i we wspieraniu procesów leczniczych. Leczeniu podlegają nie bezpośrednio choroby i zranienia; to raczej własne procesy regeneracyjne ciała zostają uaktywnione dzięki światłu. W ten sposób wspomaga się organizm, by wykorzystał siły kuracji spontanicznej i odbudował swoją równowagę. Terapia świetlna jest doskonałym uzupełnieniem tradycyjnych metod leczenia.
W zależności od wskazania i celu leczenia można prowadzić leczenie systemiczne lub miejscowe.
- W leczeniu systemicznym działaniu podlega powierzchnia skóry, według możliwości włączając twarz i oczy. Stymulacja następuje przez skórę jak i przez mózg i układ wegetatywny.
- Leczenia miejscowe to leczenie dolegliwości lokalnych (np. świeże rany) lub problemów natury kosmetycznej (np. cellulitis). Również tutaj stymulacja następuje przez skórę. W większości działań lokalnych trafne będzie użycie filtra polaryzacyjnego.
Zastosowanie:
-leczenie problemów skórnych takich jak skóra sucha, zanieczyszczona, cellulitis
-poprawa elastyczności i napięcia skóry,
-pobudzenie tworzenia kolagenu
-optymalizacja zaopatrzenia skóry w tlen
-stymulacja metabolizmu komórki i regeneracja komórek
- optymalizacja metabolizmu tkanek
- stymulacja ukrwienia i czerwonych ciałek krwi
- wzmożenie metabolizmu komórkowego, a w następstwie tego wykorzystania tlenu (oddychanie komórkowe i oddychanie płuc) jak i odżywianie komórek (poprzez poprawę wchłaniania elementów śladowych i minerałów)
- stymulacja wydalania
- leczenie w chorobach żołądka i jelit
- pomoc w gojeniu ran, działanie antyseptyczne
- leczenie zapaleń
- uśmierzanie ataków migreny
- leczenie bólu, również natury chronicznej
- łagodzenie problemów skórnych, zwłaszcza alergii
- leczenie depresji, nerwowości i zaburzeń snu

HELIOTERAPIA:
Helioterapią nazywa się wykorzystywania do celów leczniczych promieniowania słonecznego. Słońce jest potężnym źródłem promieniowania elektromagnetycznego i korpuskularnego. Jest to główne źródło energii docierającej do Ziemi i warunkujące istnienie dla niej życia.
Promieniowanie słoneczne pochłonięte przez skórę wywołuje w nich odczyny miejscowe będące wynikiem oddziaływania na skórę promieniowania podczerwonego i nadfioletowego. Odczyn miejscowy występujący w skórze jest dwojakiego rodzaju:
1.Rumień cieplny pojawiający się po kilkunastu minutach działania podczerwonych promieni słonecznych.
2.Rumień fotochemiczny wywołany działaniem słonecznym promieni nadfioletowych, którego okres utajenia trwa do kilku godzin.
Naświetlanie promieniami słonecznymi może również wywołać niekorzystne odczyny. Występują one w przypadku pochłonięcia przez skórę zbyt dużej ilości promieniowania i wyrażają się intensywnym rumieniem fotochemicznym, uczuciem ogólnego rozbicia, bólami głowy i gorączką.
Przeciwwskazania:
- gruźlica płuc,
- niewydolność krążenia,
- stany nowotworowe,
- skłonności do krwawień narządów wew.,
- nadczynność gruczołu tarczowego,
- zaawansowana miażdżyca.

LAMPA SOLLUX
Służy do wykonywania zabiegów nagrzewania z wykorzystaniem energii cieplnej emitowanej przez żarówkę. Do lampy używa się filtrów, które zmieniają widmo promieniowania co ma wpływ na zdolność penetracji w głąb skóry lub tkanki podskórnej. Lampa z filtrem niebieskim zmniejsza penetrację promieni IR i ich właściwości cieplne, wzmaga działanie łagodzące i przeciwbólowe promieniowania. Filtr czerwony ogranicza skutek biologiczny do działania promieniowania IR oraz promieni czerwonych widzialnych.
Wskazania do naświetlania:
- naświetlanie stanów zapalnych tkanek miękkich,
- trudno gojące się rany,
- czyraczność,
- półpasiec,
- wysięki bezkrwawe,
- po przedawkowaniu promieniami UV
- przeciwbólowo,
- tonizująco,
- nerwobóle
- mięśniobóle,
- wysięki krwawe,
- odmrożenia,
- stany po urazach
Przeciwwskazania:
- nowotwory,
- niewydolność krążenia,
- miażdżyca,
- nadczynność tarczycy,
- obrzęki pochodzenia krążeniowego,
- skłonności do krwawień,
- ostre stany zapalne,
- stany gorączkowe,
- czynna gruźlica płuc

Q.LIGHT
Q.Light jest bardzo nowoczesnym urządzeniem przeznaczonym do światło- i koloroterapii. Łączy w sobie najnowsze osiągnięcia w tej dziedzinie leczenia. Przy długości fal od około 400 do około 780 nanometrów. Światło Q.Light nie zawiera w ogóle promieni ultrafioletowych i niemal nie ma udziału promieni podczerwieni. Niewielkie promieniowanie podczerwone wpływa jednak korzystnie na efekt leczenia. Ruchome filtry polaryzacyjne i kolorowe umożliwiają uzyskanie światła w czterech wariantach:
1. światło białe
2. światło białe spolaryzowane
3. światło kolorowe
4. światło kolorowe spolaryzowane
W lampie Q.Light 200 średnica promienia może być wybierana z 4 możliwych: 1) 5 cm, 2) 10 cm, 3) 15 cm, i 4) 20 cm.
Spolaryzowane światło lampy Q.Light znajduje zastosowanie zarówno w terapii, jak i profilaktyce, medycynie i kosmetyce. Posiada wysoką aktywność biologiczną i leczniczą.
Zastosowanie:
- przeciwzapalne
- Wirusobójcze
- przeciwbólowe
- Stymulujące
- bakteriostatyczne
- stymulujące układ immunologiczny
- stymulujące procesy regeneracyjne
W ten sposób Q.Light posiada wiele możliwości leczenia medycznego i kosmetycznego. Obok strefy psychicznej i układu wegetatywnego światło stymuluje też miejscową przemianę materii i odnowę komórek. Typowe pola zastosowania to gojenie ran, pobudzanie własnego systemu odpornościowego i ogólna regeneracja. Osiągnięcia nowoczesnej światłoterapii można wykorzystywać z powodzeniem również w leczeniu chorób skóry.

aer0

Ilekroć ćwiczymy, tracimy płyny nie tylko w postaci potu, lecz również jako parę wodną, którą wydychamy w powietrze. Ilość utraconych przez nasz organizm płynów może być bardzo duża i jeśli nie uzupełnimy strat, narazimy się na odwodnienie, które wywrze negatywny efekt na naszą wydajność fizyczna jak i zdrowie. Gdy człowiek jest odwodniony, ćwiczenia wydają mu się znacznie trudniejsze i szybciej doświadczamy zmęczenia.
Dlaczego się pocimy ??
Gdy nasze mięśnie zaczynają ćwiczyć, wytwarzamy dodatkowe ciepło. Niestety około 70 – 75% energii, którą wkładamy w trening, przekształcamy w ciepło, które tracimy : ( Właśnie dlatego, gdy ćwiczysz, robi nam się cieplej. Dodatkowe ciepło trzeba rozproszyć, aby utrzymać wewnątrz temp. Ciała w bezpiecznych granicach ( 37c – 38c ). Jeśli temp. ciała podniesie się zbyt wysoko, normalnie funkcje organizmu zostaną zachwiane , co grozi udarem cieplnym. Główna metoda rozproszenia ciepła podczas aktywności fizycznej to pocenie się. Woda z organizmu wydostaje się przez skórę dzięki krwionośnym naczyniom włosowatym i kiedy paruje, tracimy w ten sposób ciepło. Z każdym litrem potu, który paruje, organizm traci ok. 600 kilokalorii energii cieplnej.
Ile płynów tracimy ??
Ilość potu, która produkujemy, oraz ilość płynów, które tracimy zależy od: Intensywności ćwiczeń, długości ćw., temp. i wilgotności otoczenia, chemii danego organizmu.
Podczas 1h ćwiczeń przeciętna osoba może stracić około 1l płynów a w wysokiej temp. nawet kilka krotnie więcej. W trakcie bardziej forsownego treningu w warunkach gorących albo wilgotnych możemy tracić do 2l na godzinę !
Niektóre osoby pocą się obficie niż inne, nawet kiedy wykonują te same ćwiczenia w tym samym środowisku. Zależy to częściowo od masy ciała i wzrostu, poziomu kondycji ( im bardziej wysportowana osoba tym obficiej się poci z powodu lepszej termoregulacji ) oraz czynników jednostkowych ( po prostu ktoś się poci bardziej niż inni .) Ogólniej rzecz ujmując organizmy kobiet wytwarzają mniej potu niż ciała mężczyzn. Im bardziej się pocimy, tym bardziej powinniśmy uważać, aby nie doprowadzić swego organizmu do stanu odwodnienia. Możesz ocenić ilość potu, którą tracimy, a zatem również il. Płynów, którą powinniśmy wypijać, poprzez zważenia się przed ćwiczeniami i zaraz po nich. Każdy 1kg ~ 1l płynów.
Jakie niebezpieczeństwa wiążą się z odwodnieniem ?
Nadmierna utrata płynów osłabia wydolność i ma negatywny wpływ na zdrowie. Kiedy maleje objętość krwi i rośnie temp. ciała, oznacza to dodatkowy wysiłek dla ser ducha, płuc, układu krążenia. Serce aby pompować krew do wszystkich części ciała musi pracować intensywniej. Obciążenie niektórych układów org. powoduję, że ćwiczenia stają się trudniejsze.
Utrata jedynie 2% wagi wpływa negatywnie na zdolności do ćwiczeń, a w max. Wydolność tlenowa spada o 10 – 20 %. Jeśli stracimy 4% możemy doświadczyć nudności, wymiotów i biegunki. Przy 8% dojdzie do zawrotów głowy, trudności w oddychaniu, osłabienia i dezorientacji. Jeszcze większy spadek ma bardzo poważne konsekwencje.
Żeby było śmieszniej, im bardziej jesteśmy odwodnieni tym mniejsze stają się zdolności naszego organizmu do pocenia się. Dzieje się tak dlatego, ze podczas odwodnienia spada obj. krwi, a więc potrzebny jest kompromis pomiędzy utrzymaniem przepływu krwi do mięśni i utrzymaniem przepływu krwi na powierzchnie skóry aby schłodzić nasze ciało. Zwykle zmniejszony zostaje przepływ krwi do skóry co sprawia, że temp. ciała się podnosi.
Jeśli kontynuujemy ćwiczenia bez uzupełniania płynów, odwadniasz się coraz bardziej, temp ciała zwiększa się i dochodzi do błędnego koła. Skutek ?? Duuuuże zmęczeni i/lub udar cieplny !!
Czy możemy zmniejszyć utratę płynów ?
Nie możemy powstrzymać naszego organizmu przed utratą płynów. Jest to przecież naturalny sposób na regulacje temp. panującej w naszym ciele. Z drugiej strony, możemy powstrzymać nasz organizm poprzez wyrównanie utraconych płynów. Najlepiej dobrze nawodnić organizm przed rozpoczęciem ćwiczeń oraz pić dużoooo wody lub napojów podczas naszego treningu.
Kiedy wiemy, ze jesteśmy odwodnieni ?
Wiele osób stale cierpi na lekkie odwodnienie i wcale sobie tego nie uświadamia. Wówczas z każdym dniem stopień odwodnienia zwiększa się, co oznacza, że jeśli pomiędzy treningami zapomnisz uzupełnić płyn, w kolejnych dniach treningu albo zawodów łatwo możesz przekroczyć dopuszczalne granice odwodnienia. Jego objawy obejmują ospałość, znużenia, bóle głowy, nudności oraz utratę apetytu.
Z praktycznego pkt. widzenia, twój organizm powinien wytwarzać rozcieńczony mocz w odcieniu jasnożółtym. Mocz skoncentrowany, ciemny w kolorze, produkowany w zbyt małych ilościach wskazuje właśnie na odwodnienia organizmu i stanowi sygnał, że zanim zaczniemy ćwiczyć należy wypić więcej płynów !!!
Kiedy, ile i jak dużo należy pić ??
Codzienne wskazówki odnośnie płynów
Codzienny wydatek energ. Mini. Dzienny pobór płynów
2000 kcal 2 litry
2500 kcal 2.5 litra
3000 kcal 3 litry
3500 kcal 3.5 litra
4000 kcal 4 litry
Przed treningiem
Jeśli zaczynamy trening albo zawody w stanie odwodnienia, ucierpi na tym nasza wydolność i spadają nasze szanse na wygrana. Starajmy się zatem wypić odpowiednio dużo płynów, zanim zaczniemy ćwiczyć. Wspólna opinia uczonych na całym świecie mówi o tym aby pic od 400 – 600 ml płynów na ok. 2h przed ćwiczeniami aby nawodnić organizm i zapewnić mu dość czasu na wydalenie zbędnej wody.
Im większa ilość płynów w żołądku, tym szybciej woda dostaje się do jelit i tym szybciej uzupełnia straty płynów w organizmie. Właśnie dlatego najlepiej napić się przed treningiem, a później popijać co jakiś czas.
W czasie treningu
Gdy zaczniemy ćwiczyć, natychmiast zaczynamy tracić płyny, dlatego naszym celem jest wyrównanie ich strat poprzez picie na początku treningu, w trakcie w regularnych odstępach. Pijmy tyle na ile mamy ochotę – od 150 – 300 mc co jakieś 15 – 20min. Oczywiście, im bardziej się pocimy, tym więcej musimy wypić. Nie możemy jednak kierować się wyłącznie pragnieniem, gdyż nie stanowi ono wskaźnika poziomu nawodnienia. Wg. Testów możemy zachować idealna wydolność gdy podczas ćwiczeń uzupełniamy przynajmniej 80% utraconych płynów. Ciekawostka: sportowcy w tym ja Razz

częściej korzystają z napojów kiedy maja smaczne płyny i łatwo się z nich korzysta. Jest to zresztą udowodnione naukowo Razz

Po treningu
Aby przywrócić równowagę płynów w naszym organizmie po ćw. należy spożyć ok. 1.5 raza więcej płynów niż ilość utracona podczas ćwiczeń. Biorąc pod uwagę fakt, że litr potu odpowiada utracie 1kg masy ciała, musimy wypić 1.5l płynów na kilogram utraconej masy. Oczywiście nie ładujemy w siebie naraz całej ilość płynów tylko spożywamy tyle ile chcemy, aby się poczuć lepiej i ciągle popijamy w małych dawkach. Bidon lub inne butelki ze sportowym zamknięciem są jak najbardziej przydatne w takich sytuacjach : )
Co pić ??
Naszym głównym priorytetem jest upewnienie się, ze jesteśmy dobrze nawodnieni. Powinniśmy więc wybrać napój, który stosunkowo szybko dostarcza płynów. Woda jest w tym momencie jak najbardziej odpowiednia, ale więcej korzyści dadzą nam napoje sportowe, ponieważ dostarczają nam najlepszego paliwa – węgli. Napój sportowy pomaga zapewnić optymalny stan nawodnienia oraz dostarcza odpowiedniej ilość węgli.
Napoje sportowe mogą być lepsze niż woda, gdy chodzi o przyspieszenie regeneracji po ćwiczeniach, szczególnie gdy utrata płynów jest wysoka albo w przypadku tych sportowców, którzy ćwiczą 2x dziennie ( obozy, kampusy itd. ) Problem z wodą pitna polega na tym, ze powoduje spadek osmolalnosci krwi, zmniejszając pragnienie i zwiększając produkcje moczu, co oznacza, ze przestajemy pić, zanim wystarczająco nawodnimy nasz organizm gdyż nie odczuwasz pragnienia. Sód ogrywa nie mała role w kierowaniu mechanizmem pragnienia. Jego niska koncentracja we krwi sygnalizuje mózgowi, że organizm jest spragniony. Stad strategia stawiania w pubach, barach i innych miejscach publicznych solonych rzeczy takich jak orzeszki, paluszki, chipsy. Napoje sportowe z kolei zwiększają pragnienie i zmniejszają produkcje moczu.
Napoje sportowe
Elektrolity to sole mineralne rozpuszczane w płynach ustrojowych naszego organizmu. Sód, potas, chlor, magnez pomagają regulować równowagę płynów w różnych partiach ciała oraz ilość płynów we krwi. Kontrolują ruch wody przez błony komórkowe. Na przykład wzrost koncentracji sodu na zewnątrz komórek sprawia, że woda przemieszcza się do ich wnętrza. Podobnie jest, kiedy spadnie stężenie sodu, woda przenika z zewnątrz do środka komórki. Z kolei potas przyciąga wodę i jego wysokie stężenie wew. komórki zwiększa jej nawodnienie.
Elektrolity w napojach sportowych nie mają bezpośredniego wpływu na nasza wydolność. Sód posiada jednak ważne zalety takie jak: zwiększenie pragnienia i poprawia smak napoju. Jeśli pijemy czysta wodę, która rozpuszcza sod, zmniejszamy w ten sposób uczucie pragnienia zanim w pełni nawodnimy organizm. Włączenie do napoju malej ilość sodu zachęci nas do zwiększenia podawanie sobie samym napoju.
Napoje sportowo można podzielić na 2 kategorie: uzupełniające niedobór płynów oraz napoje węglowodanowe ( isostar, powarrade , a także nie szczęsne tajgery, red bule i inne świństwa Razz

)
Napoje uzupełniające niedobór płynów ustrojowych są rozwodnionymi roztworami elektrolitów i cukrów. Najczęściej dodawane cukry do glukoza, sacharoza, fruktoza. Głównym celem tych napojów jest szybsze niż w przypadku czystej wody uzupełnienie płynów, chociaż dodatkowe węglowodany pomagają także w utrzymaniu poziomu cukru we krwi i odpowiednich zapasów glikogenu. Napoje te, mogą być hipotoniczne lub izotoniczne.
Napoje energetyczne dostarczają więcej węglowodanów niż napoje uzupełniające niedobór płynów ustrojowych. Głównym zadaniem tych napojów jest dostarczenie większych ilości cukrów, ale przy równej bądź niżesz osmolalności niż w przypadku glukozy o tym samym stężeniu. Gotowe do picia napoje są zazwyczaj izotoniczne, natomiast te w postaci proszków, mogą być hipotoniczne lub izotoniczne.
Różnice miedzy rodzajami napojów
Hipotoniczny – niska osmolalność co oznacza, ze ma mniej węglowodanów i elektrolitów i wchłania się szybciej niż normalna woda.
Izotoniczny – posiada taka sama osmolalność jak nasze płyny ustrojowe, co oznacza, ze zawiera tyle samo cząsteczek węgli i elektrolitów dzięki czemu wchłaniamy go szybko i skuteczniej niż woda.
Hipertoniczny – jest najwyższy jeśli chodzi o osmolalność i zawiera najwięcej cząsteczek mikroelementów oraz węglowodanów. Wchłaniamy go wolniej niż czysta wodę.
Czy sami możemy sobie takie napoje sporządzić ? Oczywiście! Gotowe mieszanki napojów są doskonałe ale trochę kosztują. Szczególnie drogo wyjdzie nam wtedy, gdy będziemy musieli wypijać takie płyny przynajmniej 1l dziennie. Oto kilka przepisów na:
Napój hipotoniczny – 100ml zagęszczonego soku owoc. + 900ml wody + 1.5g soli
250ml soku owoc. + 750ml wody + 1.5g soli
Izotonik – 200ml zagęszczonego soku owoc. + 800ml wody + 1.5g soli
500ml soku owoc. + 500 ml wody + 1.5g soli

Napoje z kofeina i/lub tauryna to magia nowoczesnej chemii okraszona dobry smakiem. Kawa, herbata, cola i inne „cudowne” napoje zawierają kofeinę, guarane itd. to stymulanty które mogą poprawić naszą wydolność. Substancje te mogą zwiększyć nasz refleks i/lub poprawić nastrój. Uważa się, że te elementy intensyfikują utlenianie kwasów tłuszczowych i oszczędzą ilość glikogenu wykorzystywanego podczas ćwiczeń. Przyjmowanie tych substancji w niewielkich ilościach ( do 300mg) nie grozi odwodnieniem ale skutecznie doprowadza pomału do tego stanu. U niektórych osób powyżej 18 roku życia może powodować drżenie, niepokój i przyspieszone bicie serca. O ile herbaty, kawy lub napoje na bazie naturalnej guarany mogą być z czystym sumieniem przyjmowane to drinki takie jak tajgery lub inne kosze na śmieci w większych ilościach mogą prowadzić do patologii na tle fizycznym ale i psychicznym!!
Alkohol jako cudowny „wzmacniacz” kondycji człowieka.
Może się wydawać, że picie alkoholu przed treningiem poprawi refleks i pewność siebie, ale alkohol daję z pewnością wyłącznie negatywne skutki takie jak:
- pogorszenie koordynacji, czasu reakcji i oceny sytuacji
- zmniejsza siłę, moc, szybkość
- obniża poziom cukry we krwi
- zwiększa ilość wydalanej wody
Zatem czy warto w ogóle pić alkohol ?? Tak, jak najbardziej, ale z umiarem !
Nie ma żadnego powodu, aby nie pić umiarkowanych ilości alkoholu w te dni, gdy nie trenujemy. Zaleca się do 4 jednostek dziennie dla mężczyzn i 3 jednostek dziennie dla kobiet jako bezpieczną górna granice przy czym:
1 jednostka napoju to: 1 mała puszka piwa jasnego 3.5 % alk. , 1 kieliszek wódki 25ml. , 1 kieliszek wina 125ml.
Faktycznie badanie wykazują, że alkohol pity z umiarem zmniejsza ryzyko chorób serca. Ludzie pijący umiarkowanie rzadziej też umierają na choroby serca niż abstynenci lub osoby lubiące sobie „zakropić”. Dla naszego serca szczególnie dobre jest wino czerwone. Badania mówią nam o tym, że picie 2 kieliszków dziennie może obniżyć ryzyko choroby serca do 70%.
Podsumowanie!
- odwodnienie obciąża układ sercowo-naczyniowy, powoduje wzrost temp. ciała
- utraty płynów podczas ćwiczeń podczas treningu zależy od długości i intensywności ćwiczeń, masy ćwiczącego, temp. i wilgotności środowiska w jakim ćwiczymy. Straty mogą sięgać od 1 – 2l na godzinę. Wypijmy 500ml przed treningiem.
- napijmy się na początku ćwiczeń, a później przez cały trening, popijajmy płyny co 15 -20 min
- starajmy się uzupełniać przynajmniej 80% utraconych płynów podczas treningu
- po ćwiczeniach uzupełnij do 150% utraconej masy ciała
- woda jest wskazana przy ćwiczeniach o niskiej intensywności trwających mniej niż 1h
- w przypadku bardziej intensywnych ćwiczeń, treningu poleca się picie napojów sportowych, które przyspiesza absorpcję wody, dostarczą dodatkowego paliwa i opóźnią zmęczenie
- gdy chcemy szybko uzupełnić płyny sięgnijmy po napoje hipotoniczne lub izotoniczne. Kiedy zależy nam na dostarczaniu „paliwa” przez długi okres czas wtedy użyjmy hipertoników
- głównym zadaniem sodu zawartego w napojach jest zwiększenie pragnienia
- spożywanie alkoholu przed treningami obniża wydolność, szybkość, moc i siłę
- umiarkowane dozowanie alkoholi w dni nie treningowe mogą chronić przed różnymi chorobami.